Hoofdsponsor: BVB Substrates
Na vijf maanden kreeg VDL de revanche die het graag wilde. In een aantrekkelijke wedstrijd met veel inzet won de ploeg uit Maassluis met 3-2 en dat kon niet onverdiend genoemd worden. De doelpunten vielen door een festival van fouten, want beide verdedigingen lieten soms op knullige wijze steken vallen.
Direct na het eerste fluitsignaal van de streng en consequent leidende arbiter Gyuri Takacs ontspon zich een aantrekkelijk duel. Beide ploegen zochten direct de aanval en geen van beiden kon de ander haar wil in het eerste bedrijf opleggen. Op de eerste kansen hoefde niet lang gewacht te worden en binnen een kwartier had er al een wijziging op het scorebord plaats kunnen vinden. Uit een voorzet van Lourens van Rooijen zocht Pieter van Rijs met het hoofd het VDL-doel te hoog. Aan de andere kant verdween een poging van Kevin van der Kraan uit een hoekschop van Pieter Selhorst net naast de doelpaal.
Bij een scherp indraaiende vrije trap in de 28e minuut van Abdulrachman Yildiz hoefde de Maaslanders bij wijze van spreken alleen maar tegen de bal aan te lopen om te scoren, maar het gebeurde niet. In de snelle tegenaanval kwam VDL op voorsprong. De door Saïd Zahir aangespeelde Kees Ketting zag schuin voor het Maaslandse doel dat Melvin Louwen er nog beter voorstond en de 1-0 was een feit.
Dat er wat balorigheid bij deze streekderby hoort, ondervond ook scheidsrechter Takacs uit Bergschenhoek. Met 30 minuten op de klok zorgde een flinke rookbom tijdelijk voor weinig zicht op het veld. Op het moment dat de mist weer ’n beetje optrok, lagen er zo’n 100 roodwit gekleurde ballen op het veld. Hilariteit alom en na vijf minuten kon het duel hervat worden.
Nog voor de theepauze liet de verdediging van de gastheren het tot tweemaal toe volledig afweten. Een voorzet van de linkerzijde werd door een Maassluise verdediger in de voeten van Lourens van Rooijen getikt en hij had weinig moeite doelman Tim Teerlink te passeren (1-1).
In de reservetijd kwamen de Maaslanders zelfs op voorsprong. VDL’s centrale verdediger Fred van Maaswaal ging te nonchalant een duel in en verspeelde de bal aan Lourens van Rooijen. De met de week beter acterende rechtsbuiten van MVV ’27 gaf de bal breed op Dion Dickhoff die eenvoudig binnenschoof (1-2).
De thee deed MVV ’27 kennelijk geen goed, want men kwam slechts moeizaam nog uit de verdediging. Bovendien leek het er op dat er achterin onderling nauwelijks gecoacht werd. De samenwerking tussen verdedigers en keeper aan Maaslandse kant liet duidelijk te wensen over. In de 53e minuut kwam er een voorzet van VDL en Jeffrey Wupkes en doelman Glenn Mostert grepen aarzelend in, waarna de eerstgenoemde de bal via zijn borst over de eigen doellijn zag gaan (2-2).
MVV ’27 mocht nog één kans noteren in de 64e minuut. De vogelvrije Robert van Mierlo werd op links aangespeeld, maar zijn pegel werd door doelman Teerlink goed verwerkt.
Een gelijkspel had voor MVV ’27 een prima resultaat geweest, maar het mocht niet zo zijn. Weer aarzelend ingrijpen door de MVV ’27-defensie in de 82e minuut gaf Rodney Remmerswaal de mogelijkheid de bal fraai over Glenn Mostert te lobben (3-2).
In de resterende minuten konden de mannen van Martin Vermeer geen vuist meer maken en kabbelde het aantrekkelijke duel naar het einde.
De opstelling: Glenn Mosterd, Abdulrachman Yildiz, Roel Nooteboom, Jeffrey Wupkes (Leon van Kersbergen), Lars Kloet, Dion Dickhoff, Hakan Copur, Pieter van Rijs (Roberto van der Pol), Robert van Mierlo (Fabian Vermeer), Milano Naarden en Lourens van Rooijen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten