maandag 13 januari 2014

MVV '27 Vrouwen 1 kan zich richten op competitie




‘s-Gravenzande VR2 – MVV’27 VR1 Eindstand 2-0

 De eerste wedstrijd weer van het nieuwe jaar en wel een wedstrijd in de 2e ronde KNVB beker. Kunnen we de stijgende lijn vasthouden of blijft de gunfactor weg? Helaas na een enerverend trainingsweekend zijn we weer even vervallen in een oude gewoonte. Namelijk het meegaan in het spel van de tegenstander. In dit geval logisch.
De meiden van de tegenpartij waren in de eerste helft niet bij machte om ons spel tegen te werken. Ondanks dat het niet verzorgd voetbal was, kwamen zij niet op onze helft en was het wachten gewoon op de verlossende treffer. Verschillende kansen voor hun doel en net het laatste tikje niet.

Dan een schitterende aanval van ons over links. Een schitterende voorzet en een nog mooier doelpunt. Vreugde alom en iedereen in de euforie. Dan staat daar aan de zijlijn aan de overkant zo’n mannetje met een vlag te wapperen en de scheids ging er helaas in mee. Hij wist zelf niet waarom hij floot, maar ik heb een andere buitenspelregel geleerd. Dat is vaak het nadeel als je uit speelt. Onterecht afgekeurd. Na dat moment gaan we ons eigen vertrouwde voetbalspel opofferen aan hun spel en wordt het erg fysiek voetbal.

De tweede helft hopen we dan dat we het weer oppakken en ons eigen spelletje gaan spelen. Dat is makkelijk praten vanaf de zijkant met de wind tegen. Er gaan een aantal meiden bij de tegenpartij heel vervelend spelen, zowel fysiek als met minder leuke woordjes. Wij gaan daar dan in mee en vanaf de kant is het niet meer bij te sturen.

Zij scoren dan ook bij de 1e aanval 1-0 en dan benne de rapen gaar. Wij moeten door omstandigheden weer wisselen om te wisselen en er verschuiven wat plekjes intern waardoor we allemaal het spoor bijster werden. Dan moet de scheids eigenlijk geel geven aan een heel irritant meisje, maar hij houdt het bij nog een waarschuwing. Dan raken wij nog meer geïrriteerd en zij scoren dan 2-0.

Meiden, dit is meteen weer ons leerpunt voor de volgende wedstrijden. Het worden stuk voor stuk finales om in die 4e klasse te blijven, dus vasthouden aan ons spel en ons niet laten provoceren. Uiteraard kunnen we dat en het lijkt aan de bar daarna wel gezellig met lachende meiden, maar ik weet zeker dat jullie net als ik met gemengde gevoelens terugkijken op de wedstrijd en denken, daar gaan we weer. Ik blijf positief en weet gewoon dat het gaat omslaan, wat de buitenwacht ook zegt.

 Tot op de training.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten